Polskie Stowarzyszenie Programu Neurologiki jest organizacją eksperymentalną, włączającą się interaktywnie do światowego ruchu intelektualnego, wspierającego badania nad rolą neurowiedzy w zarządzaniu wiedzą w celu zabezpieczenia stabilnego rozwoju globalnego społeczeństwa informacyjnego. Przystąpienie Stowarzyszenia do tej doniosłej inicjatywy dokonuje się przez rozpowszechnianie idei i pomysłów badawczych na zaprojektowanie neurologiki, która będąc dyscypliną logiczną, integrującą inerdyscyplinarne osiągnięcia neuronauk w poznaniu ludzkiego mózgu, stanowiłaby teorię ludzkiego umysłu jako podstawę naukową budowania gospodarki opartej na wiedzy i społeczeństwa wiedzy.
Eksperymentalny charakter działalności Stowarzyszenia wynika z krytycznej oceny stanu rozwoju teorii ludzkiego umysłu, obejmującej zasięgiem poznawczym jeszcze nierozpoznane w pełni pole problemowe. Przesłanki stowarzyszania się specjalistów z różnych dziedzin i dyscyplin nauki dla tworzenia dalekosiężnego, interdyscyplinarnego programu badań nad rolą neurowiedzy w zarządzaniu wiedzą, wydają się jednak przekonywujące w celu budowania gospodarki opartej na wiedzy i społeczeństwa wiedzy. Rozwijają się dziedziny neurowiedzy, takie jak: neurokognitywistyka, neurosemiotyka, neurolingwistyka, neurometria, neurofizyka, neurobiologia, neurofizjologia, neuropsychologia, neuropsychiatria, neurosocjologia, neuroinformatyka, neuroekonomia, neurozarządzanie i inne dyscypliny i subdyscypliny badawcze, związane z badaniem działania ludzkiego mózgu i umysłu. W tej specyfikacji brakowało dotychczas neurologiki, pomimo, że jest rozwijana jej poprzedniczka – neurofilozofia. Wynika stąd, że wcześniej czy później neurologika musi zaistnieć jako dyscyplina neurowiedzy, przydatna dla nauki i praktyki.
W procesie tworzenia i rozwijania programu badawczego, który należałoby realizować dla ukonstytuowania się neurologiki jako teorii ludzkiego umysłu, przyjmujemy założenie, że w tym celu wymagane są badania typu frontiner research – badania na granicy wiedzy. W koncepcjach badawczych, dotyczących projektowania neurologiki i w przewidywaniu dalekosiężnych skutków realizacji takich pomysłów dla nauki i praktyki społecznej, powinny być stawiane zadania wykraczające poza aktualny stan wiedzy.
Pionierska działalność Stowarzyszenia, integrująca w szerokim zakresie badania interdyscyplinarne nad rolą neurowiedzy w zarządzaniu wiedzą, przyczyni się do dokonywania oceny, czy współczesny stan rozwoju nauki, jest już dojrzały do podjęcia zadania opracowania adekwatnej teorii ludzkiego umysłu jako podstawy naukowej budowania gospodarki opartej na wiedzy i społeczeństwa wiedzy.
Eksperymentalny charakter Stowarzyszenia znajduje odzwierciedlenie w jego nazwie. Użycie w niej terminu „program” informuje, że założyciele Stowarzyszenia desygnują siebie tylko na funkcję społecznych menedżerów nauki w przedmiocie jego działalności, a nie identyfikują siebie jako specjalistów sensu stricto w obszarze wskazanego pola problemowego. Dostrzegając konieczność rozpoznawania pola problemowego, objętego zainteresowaniem przez powoływaną organizację społecznego ruchu naukowego, uwzględnia się zatem możliwość dalszego jej rozwoju. Z tego powodu zarówno cele i zadania zawarte w niniejszej deklaracji programowej, jak również nazwę Stowarzyszenia, należy traktować jako elementy projektowane, znajdujące się in statu nascendi, a nie jako ostateczne, które w przyszłości miałyby identyfikować pole problemowe nowej dziedziny wiedzy.